เต็ม คือ

• ว. มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบรรจุอยู่จนไม่มีที่ว่าง, ไม่พร่อง, เช่น น้ำเต็มโอ่ง คนเต็ม; ดาษดื่น, มีอยู่ทั่วไป, เช่น เต็มบ้านเต็มเมือง เต็มตลาด; เปี่ยม เช่น เต็มฝั่ง เต็มตลิ่ง; สุดขีด, เต็มที่, เช่น ตะโกนเต็มเสียง วิ่งเต็มฝีเท้า; ถ้าใช้ป+모두 보이기...ระกอบหน้ากริยา หมายความว่า แทบไม่ไหว เช่น เต็มกิน เต็มทน เต็มสู้.

• เต:     ( แบบ ) ว. สาม, ใช้เติมหน้าศัพท์สังขยาเป็นเศษจำนวนเต็ม เช่น เตรสมสุรทิน = วันที่ ๑๓, เตรสีดิถี = วัน ๑๓ ค่ำ, เตวีสติมสุรทิน = วันที่ ๒๓,
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ็:     น่าเบื่อ
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

แผนที่แผ่นนี้ นำมาจาก พูยอ มีที่ผิดพลาดเต็มไปหมด

คนเราจะมีที่ที่จะเติมเต็มความอัศจรรย์เป็นพิเศษ

เต็มเปี่ยมไปด้วยความอิจฉาริษยาและความเคียดแค้น

อีหนูพวกนี้ร้องหา ปืนกาวของคุณเต็มที่แล้ว โอเค๊ ?

ที่นี่มันเต็มไปด้วยออร่าแห่งความหวานเลยนะเนี่ย

คำอื่น ๆ

1. "เต็นท์" คือ
2. "เต็นท์ขนาดใหญ่" คือ
3. "เต็นท์คณะละครสัตว์" คือ
4. "เต็นท์ละครสัตว์" คือ
5. "เต็นท์อ็อกซิเจน" คือ
6. "เต็มadv" คือ
7. "เต็มกระเช้า" คือ
8. "เต็มกลืน" คือ
9. "เต็มกอบเต็มกำ" คือ
10. "เต็นท์ละครสัตว์" คือ
11. "เต็นท์อ็อกซิเจน" คือ
12. "เต็มadv" คือ
13. "เต็มกระเช้า" คือ