เถย คือ

• เถยยะ-
  น. ความเป็นขโมย (มักใช้นำหน้าสมาส). (ป. เถยฺย).

• ถ:     พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• เถย-:    เถยยะ-น. ความเป็นขโมย (มักใช้นำหน้าสมาส). (ป. เถยฺย).

ประโยค

ครอบครัวของปเหร่อเถยเสน่ห์และเป้าหมายของแสงสว่างทางสังคมรวิจารณ์และความบันเทิง

คำอื่น ๆ

1. "เต๋า" คือ
2. "เต๋าเขย่า" คือ
3. "เถกิง" คือ
4. "เถน" คือ
5. "เถนตรง" คือ
6. "เถย-" คือ
7. "เถยจิต" คือ
8. "เถยสังวาส" คือ
9. "เถยเจตนา" คือ
10. "เถน" คือ
11. "เถนตรง" คือ
12. "เถย-" คือ
13. "เถยจิต" คือ