เน่าเหม็น คือ
สัทอักษรสากล: [nao men]การออกเสียง: เน่าเหม็น การใช้"เน่าเหม็น" อังกฤษ
- 1) adj.
เกี่ยวกับสิ่งที่เสียและมีกลิ่นเหม็น
ชื่อพ้อง: เน่า, เหม็น
ตัวอย่างการใช้: ซากศพส่งกลิ่นเน่าเหม็นลอยมา
2) v.
เสียและมีกลิ่นเหม็น
ชื่อพ้อง: เน่า, เหม็น
ตัวอย่างการใช้: ขณะนี้แม่น้ำหลายสายเ+모두 보이기...
- เน่า: ว. เสียและมีกลิ่นเหม็น เช่น ปลาเน่า เนื้อเน่า.
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- น่า: ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
- เห: ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
- เหม: เหมะ- น. ทองคำ; ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า เหมหัตถี กายสีเหลืองดั่งทอง. ( ดู กาฬาวก ). ( ป. );
- เหม็น: ๑ ก. ได้รับกลิ่นไม่ดี. ว. มีกลิ่นไม่ดี, ตรงข้ามกับ หอม. ๒ น. ส้มเขียวหวานที่ยังอ่อนอยู่ ใช้ปรุงอาหารได้ เรียกว่า ส้มเหม็น.
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- ็: น่าเบื่อ
