เบน คือ

สัทอักษรสากล: [Bēn]การออกเสียง:

ก. เหหรือทำให้เหไปข้างใดข้างหนึ่ง เช่น หัวเรือเบน เบนหัวเรือ เบนความคิด เบนความสนใจ.

บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
บน: ๑ ก. ขอร้องสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้ช่วยโดยให้คำมั่นว่าจะให้สิ่งของตอบแทนหรือทำตามที่ให้สัญญาไว้เมื่อเป็นผลสำเร็จ, บนบาน ก็ว่า. ว. เบื้องสูง,
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

นายยังให้เด็กนั่งเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจอยู่ป่ะ

อ้าา อ้าาา ควันนี่ เอเบน โอ้ พระเจ้า ไม่ใช่แค่เฟย์

# ฉันต้องการเบนจามิน แต่นี่ไม่คุ้มกับความเหนื่อย

แล้ว อ่า เบนได้บอกคุณไหม ว่าเขาเอานาฬิกามาจากไหน

ด้วยความขี้เกียจเลยใส่ปลากระเบนลงไปทั้งชิ้นเลย