เปต คือ

เปตะ, เปดตะ
น. สัตว์พวกหนึ่งเกิดในอบายภูมิ คือ แดนทุกข์; ผู้ตายไปแล้ว, เปรต ก็ว่า. (ป.; ส. เปฺรต).

ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ต: พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
เปตพลี: เปตะพะลี, เปดตะพะลีน. เครื่องเซ่นสรวงที่กระทำให้แก่ผู้ตายไปแล้ว. (ป.).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ได้กระทำการซึ่งที่ไม่ได้คิดก่อน ทำให้จุนเปตาย "

ฉันบอกเธอไปแล้วหนิ ว่าไม่ต้องหานักทรัมเปตใหม่

เราคนหนึ่งต้องเป่าทรัมเปต อีกคนต้องทำอย่างนี้

มันเป็นคลิปของคนล่าสุด ที่เข้าไปขวางทางเปตรอฟสกี้

ปิเปตควบคุมด้วยระบบมัลติฟังก์ชั่นความแม่นยำสูง