เปรต คือ

สัทอักษรสากล: [prēt]การออกเสียง:

เปฺรด, เปฺรดตะ-
น. สัตว์พวกหนึ่งเกิดในอบายภูมิ คือ แดนทุกข์, ผีเลวจำพวกหนึ่ง มีหลายชนิด ชนิดหนึ่งตามที่ว่ากันว่ามีรูปร่างสูงโย่งเย่งเท่าต้นตาล ผมยาวหยอกหยอย คอยาว ผอมโซ มีปากเท่ารูเข็ม มือเท่าใบตาล กินแต่เลือดและหนองเป็นอาหาร +모두 보이기...

เปร: เปฺร ก. เบนไป, เซไป, เอนไป, หลีกไป.
ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
ปร: ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ต: พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ถ้าพวกเปรตนั่นเปิดฉากยิงเละไม่ไว้หน้าอย่างนี้

และอิมโฮเทป ขอไอ้เปรตนั่นตายสนิท อย่าลุกขึ้นมาอีก

ตั้งแต่ตอนเรียกมันว่า " มายองเนส ซอสเปรตปรุงรส "

งั้นไอ้เปรตนี่ได้ไปให้การกับตำรวจ จนคอแตกแน่

ไอ้เปรต เคยคิดบ้างมั้ยว่ามันจะเลวร้ายขนาดไหน