เผ่า คือ

สัทอักษรสากล: [phao]การออกเสียง:

น. เหล่ากอ, กลุ่มชนเชื้อชาติเดียวกัน (มักใช้แก่ชนกลุ่มน้อยของประเทศ) เช่น ชาวเขาเผ่าต่าง ๆ.

เผ: น. ชื่อการพนันชนิดหนึ่ง ใช้ไพ่ป๊อก มักเล่นกัน ๔ คน เจ้ามือแจกไพ่คว่ำ ๑ ใบแรก แล้วแจกไพ่หงายอีก ๔ ใบ ก็มี แจกไพ่หงายใบที่ ๒ และที่ ๓
ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
ผ่า: ก. ทำให้แยกออกจากกันตามยาวด้วยมีดหรือขวานอย่างผ่าฟืน, โดยปริยายหมายถึงกิริยาที่ทำให้แยกออก เช่น ผ่าฝี ผ่าปากม้า; แหวกเข้าไป เช่น ผ่าเข้าไป;

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เผ่าพันธุ์ของมนุษย์ถูกแพร่ออกไปมากมายจนล้นขนาด

พวกเราไม่พอใจต่อการแสดงออกอย่างนี้ที่เผ่าพีริว

หัวหน้าเผ่าไท-เซ็นยินดีต้อนรับท่านสู่บ้านของเขา

มีผู้ควบคุมธาตุที่เก่งกาจอยู่ในเผ่าน้ำทางเหนือ

ซึ่งจะสามารถทำให้เผ่าจิ้งจอกทำลายล้างพวกเราได้