เมามัว คือ

• ว. หลงละเลิง, มัวเมา ก็ว่า.

• เม:     น. แม่. ( ข. ).
• เมา:     ก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มา:     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มัว:     ว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว
• ั:     ชั่วคราว
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

พืชมีอาการเมามัว ความสำคัญของตะไคร่น้ำในธรรมชาติ

วิธีที่คุณปล่อยให้ตัวเอง เมามัวดังนั้นตามอัตตาของคุณ

เยือกเย็นชีพเฉาเมามัว

คำอื่น ๆ

1. "เมาดิบ" คือ
2. "เมาท์" คือ
3. "เมาน์เทนไบค์" คือ
4. "เมาปลิ้น" คือ
5. "เมามัน" คือ
6. "เมามาก" คือ
7. "เมามาย" คือ
8. "เมายศ" คือ
9. "เมายา" คือ
10. "เมาปลิ้น" คือ
11. "เมามัน" คือ
12. "เมามาก" คือ
13. "เมามาย" คือ