เร่อ คือ

เร่: ก. เที่ยวไปไม่ประจำเป็นตำแหน่งแห่งที่ (ใช้แก่การค้าย่อย หรือรับจ้างขนส่งซึ่งไม่ประจำที่) เช่น เร่ขายของ, เตร่, เดินไปเดินมาอย่างไม่มีจุดหมาย, เช่น
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ร่อ: ( กลอน ) ก. จ่อ, จด. ว. ใกล้.
อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

และหากพวกเราจะต้องร่อนเร่อยู่ในอัพเพอร์อีสไซต์

ลูกก่อเรื่องใหญ่อีกแล้ว ไม่สิ เรื่องเบ้อเร่อเลย

เราเรียบร้อยแน่ ถ้าผู้คุมมองเห็นรูเบ้อเร่อเท่อ

พวกเขาเลิกกันเพราะเขาไปคลับคาบาเร่อยู่เป็นประจำ

ว้าว ซุปปูน่ากินมากเลยครับ ดูสิหม้อเบ้อเร่อเลย !