เล่น คือ

• ก. ทำเพื่อสนุกหรือผ่อนอารมณ์ เช่น เล่นเรือ เล่นดนตรี; แสดง เช่น เล่นโขน เล่นละคร เล่นงานเหมา; สาละวนหรือหมกมุ่นอยู่กับสิ่งใด ๆ ด้วยความเพลิดเพลินเป็นต้น เช่น เล่นกล้วยไม้; สะสมของเก่าพร้อมทั้งศึกษาหาความเพลิดเพลินไปด้วย เช่น เล่+모두 보이기...นเครื่องลายคราม เล่นพระเครื่อง เล่นแสตมป์; พนัน เช่น เล่นม้า เล่นมวย; ร่วมด้วย, เอาด้วย, เช่น งานนี้ขอเล่นด้วยคน เรื่องคอขาดบาดตาย เขาคงไม่เล่นด้วย; (ปาก) ทำร้าย เช่น อวดดีนัก เล่นเสีย ๒ แผลเลย; กิน เช่น หิวมาก เลยเล่นข้าวเสีย ๓ จาน.
  ว. อาการที่ทำหรือพูดอย่างไม่เอาจริง เช่น กินเล่น พูดเล่น, เล่น ๆ ก็ว่า.

• ล:     พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
• ล่น:     ก. วิ่ง, วิ่งเร็ว.
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

โอ้ ใจเย็นๆนะ ทำมาเป็นเล่นลิ้นอีก ค่อยๆหยอดก็ได้

มีคนต้องการจะพบกับ คุณโอชิไอ หรือชื่อเล่น โอทโชะ

ที่จริงแล้วมันก็เป็นวัยที่น่าจะเลิกเล่นมากกว่า

งั้น ทั้งสองทีม ทำไมเราไม่เลือกผู้เล่นของเราล่ะ ?

ฉันก็แค่เปลี่ยนกฏการเล่นบาสของโรงเรียนเท่านั้น

คำอื่น ๆ

1. "เล็มล่า" คือ
2. "เล็มหญ้า" คือ
3. "เล็มออก" คือ
4. "เล็สเบียน" คือ
5. "เล่งฮื้อ" คือ
6. "เล่น ๆ" คือ
7. "เล่นกระดานโต้คลื่น" คือ
8. "เล่นกล" คือ
9. "เล่นกลกับ" คือ
10. "เล็สเบียน" คือ
11. "เล่งฮื้อ" คือ
12. "เล่น ๆ" คือ
13. "เล่นกระดานโต้คลื่น" คือ