เวช คือ
สัทอักษรสากล: [wēt]การออกเสียง: เวช การใช้"เวช" อังกฤษ"เวช" จีน
เวด, เวดชะ-
น. หมอรักษาโรค. (ป. เวชฺช; ส. ไวทฺย).
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
- เวช-: เวด, เวดชะ-น. หมอรักษาโรค. (ป. เวชฺช; ส. ไวทฺย).