เวมะ คือ

• น. เครื่องทอผ้า. (ป.).

• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• มะ:     ๑ คำนำหน้าต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง กร่อนมาจากคำ “หมาก” โบราณแปลว่า ลูกไม้, ผลไม้. ๒ น. นาย (ใช้นำหน้าชื่อคน). ( ต. ).

คำอื่น ๆ

1. "เวนเบิร์ก" คือ
2. "เวนไตย" คือ
3. "เวบบ์" คือ
4. "เวบสเตอร์" คือ
5. "เวฟ" คือ
6. "เวมัต" คือ
7. "เวมัติก" คือ
8. "เวมัติก-" คือ
9. "เวมาติก" คือ
10. "เวบสเตอร์" คือ
11. "เวฟ" คือ
12. "เวมัต" คือ
13. "เวมัติก" คือ