เหินหาว คือ

• ก. บินหรือเหาะไปในอากาศในระยะสูง.

• เห:     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหิน:     ก. บินอยู่ในระยะสูง เช่น หงส์เหิน นกเขาเหิน, ร่อนอยู่ในระยะสูง เช่น นกนางแอ่นเหินลม.
• ห:     พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
• หิน:     ๑ น. ของแข็งที่ประกอบด้วยแร่ชนิดเดียวหรือหลายชนิดรวมตัวกันอยู่ตามธรรมชาติ. ๒ ( ปาก ) ว. ยากมาก เช่น ข้อสอบหิน, เข้มงวดมาก เช่น ครูคนนี้หิน,
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• หา:     ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น
• หาว:     น. ที่แจ้ง, ท้องฟ้า, เช่น กลางหาว. ก. กิริยาที่สูดลมเข้าแล้วระบายลมออกทางปากเมื่อเวลาง่วงนอนเป็นต้น.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

แต่นายจะทำอะไร ฉันใช้กรรไกรเหินหาวคนเดียวไม่ได้

เราเหินหาวกับสเกตบอร์ด แบบที่คนไม่เคยเห็น

นับถึงสามนะ เราจะใช้ไม้เด็ดกรรไกรเหินหาว

มาถึงญี่ปุ่นเป็นครั้งแรก ! ! กับการ " เหินหาว " ด้วยอุปกรณ์ลอยฟ้าภายในอาคาร

นี่อัพป้า จามรีเหินหาวของข้า

คำอื่น ๆ

1. "เหาหนังสือ" คือ
2. "เหาะ" คือ
3. "เหาไม้" คือ
4. "เหิน" คือ
5. "เหินบิน" คือ
6. "เหินห่าง" คือ
7. "เหินเวหา" คือ
8. "เหินเห่อ" คือ
9. "เหิม" คือ
10. "เหิน" คือ
11. "เหินบิน" คือ
12. "เหินห่าง" คือ
13. "เหินเวหา" คือ