เฮด คือ

เฮ: ๑ ก. อาการที่คนหมู่มากพรูกันไปยังที่แห่งเดียวกัน, เฮโล หรือ เฮละโล ก็ว่า. ๒ ก. แสดงความสนุกสนานครึกครื้นหรือชอบอกชอบใจ เช่น เช้าฮา เย็นเฮ.
ฮ: พยัญชนะตัวที่ ๔๔ เป็นตัวสุดท้ายของพยัญชนะไทย เป็นพวกอักษรต่ำ.
ฮด: ( ถิ่น ) ก. รด, รดน้ำให้; พิธีรดน้ำเนื่องในการแต่งตั้งพระ.
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ศาสตราจารย์ แร็พสัน แห่งเฮดแลน เซ็นเตอร์งั้นเหรอ

ผมคุยกับศาสตราจารย์แร็พสัน ที่เฮดแลนด์เซ็นเตอร์

ซุสชักชวนให้น้องชาย เฮดีส สร้างอสูรที่แข็งแกร่ง

นายคิดว่าฉันจะเอาโจ ฟลิปเปอร์เฮดมาทำงานนี่เหรอ

ฉันอยากให้นายขับไปที่ ทางเข้าไดม่อนเฮดเครเตอร์