แก่ตัว คือ

• ว. ย่างเข้าวัยแก่.

• แก:     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus splendens ในวงศ์ Corvidae รูปร่างคล้ายกา แต่ตัวและปากเล็กกว่า ด้านหลังท้ายทอยสีเทา, อีแก ก็เรียก. ๒ ส.
• แก่:     ๑ ว. มีอายุมาก เช่น แก่ไปทุกวัน ไม้แก่ เด็กคนนี้แก่กว่าเด็กคนนั้น, อยู่ในวัยชรา เช่น คนแก่ หญิงแก่, จัด เช่น เหลืองแก่ แก่เปรี้ยว แก่หวาน;
• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตัว:     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• ั:     ชั่วคราว
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

คุณไม่คิดเหรอว่านี่มันเป็นการเห็นแก่ตัวไปหน่อย

อาจเป็นสิ่งเห็นแก่ตัวที่สุดที่ฉันเคยพูดในชีวิต

มันหมายถึงผู้ปกครองที่เห็นแก่ตัวและไม่มีเหตุผล

จะรุมเร้าทุกด้านโดยไม่เสมอภาคของความเห็นแก่ตัว

เพียงเพื่อเหตุผลส่วนตัวที่เห็นแก่ตัวของเธอด้วย

คำอื่น ๆ

1. "แก่งแย่งกับ" คือ
2. "แก่งแย่งชิงดี" คือ
3. "แก่จัด" คือ
4. "แก่ชรา" คือ
5. "แก่ดีกรี" คือ
6. "แก่ตัวลง" คือ
7. "แก่ที่สุด" คือ
8. "แก่น" คือ
9. "แก่นกลาง prep" คือ
10. "แก่ชรา" คือ
11. "แก่ดีกรี" คือ
12. "แก่ตัวลง" คือ
13. "แก่ที่สุด" คือ