แขวะ คือ

สัทอักษรสากล: [khwae]การออกเสียง:

แข: น. ดวงเดือน, พระจันทร์. ( ข. ).
ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
วะ: ๑ ว. บ๊ะ, คำที่เปล่งออกมาแสดงอารมณ์ผิดคาดหรือผิดหวังเป็นต้น, อุวะ หรือ ว้า ก็ว่า;

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ไม่ใช่แค่ไม่อยากถ่ายด้วย แต่แขวะใส่อีกต่างหาก ?

หล่อนหันมาแขวะเธอเพราะมีทติ้งเมื่อวานรึเปล่า

แถมยังแขวะเรื่องนามสกุลฉัน ขนาดบราฉัน

เธอจะเลิกแขวะรสนิยมของฉันได้หรือยัง

ก็เลยไปแขวะทุกอย่างที่อยู่รอบตัวเธอ