แคว คือ

สัทอักษรสากล: [khwāe]การออกเสียง:

แคฺว
น. ลำน้ำที่ไหลมารวมกับลำน้ำอีกสายหนึ่งซึ่งมีขนาดใหญ่พอ ๆ กัน เช่น แควน้อย แควใหญ่; แม่น้ำหรือลำธารสายเล็กที่ไหลลงสู่แม่น้ำหรือลำธารสายใหญ่ เช่น แควป่าสัก.

แค: น. ชื่อไม้ต้นชนิด Sesbania grandiflora Pers. ในวงศ์ Leguminosae ดอกมีทั้งสีขาวและสีแดง ยอดอ่อน ดอก และฝักกินได้ เปลือกใช้ทำยา,
ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ข้าคิดว่าถึงเวลาที่ท่านควรจะกลับแคว้นคูย่าแล้ว

มีคนเลวที่กล้าบังอาจเป็นหุ่นเชิดให้กับแคว้นยอน

หม่อมฉันมีภาระที่ต้องทำเพื่อแคว้นกูยาพ่ะย่ะค่ะ

แคว้นรีชยังอีกไกล เซอร์เจมี มีอะไรให้รับใช้หรือ ?

โซยอนเป็นโซยอนเพียงแควินาทีเดียว แล้วเธอก็หายไป