แม่ค้า คือ
สัทอักษรสากล: [maē khā]การออกเสียง: แม่ค้า การใช้"แม่ค้า" อังกฤษ"แม่ค้า" จีน
- 1) n.
คำตรงข้าม: พ่อค้า
clf.: คน
2) n.
หญิงผู้ที่ทำหน้าที่ค้าขาย
,
ชื่อพ้อง: คนขาย, คนขายของ, ผู้ขาย
ตัวอย่างการใช้: เขานับเศษเหรียญประสมกันส่งให้แม่ค้าเป็นค่าอาหาร
clf.: คน
- แม่: น. หญิงผู้ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูลูก, คำที่ลูกเรียกหญิงผู้ให้กำเนิดหรือเลี้ยงดูตน;
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- ค้า: ๑ ก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ. ๒ ( โบ ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. ( ตะเลงพ่าย ), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. ( ม. คำหลวง
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
