แยะ คือ

สัทอักษรสากล: [yae]การออกเสียง:

ก. แยก, แบะออก, แตกออก.
ว. มากมาย เช่น ข้าวของมีแยะไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ เยอะ เป็น เยอะแยะ.

ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
ยะ: ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
แยกแยะ: ก. กระจายออกให้เห็นชัดเจน เช่น แยกแยะปัญหาให้เห็นเป็นประเด็น ๆ ไป.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เดี๋ยวนี้คนที่รับงานสองที่พร้อมๆกันก็เยอะแยะไป

เธอเป็นพวกที่มีเพื่อนเยอะแยะที่โรงเรียนอีกด้วย

เรายังมีเวลาอีกตั้งเยอะแยะเหลือในอาทิตย์นี้นี่

มีเวลาเยอะแยะที่จะขึ้นเป็นราชาและราชินีงานพรอม

ฉันต้องรับมือกับการเปลี่ยนแปลงอะไรไปเยอะแยะเลย