โกรย คือ

โกฺรย
น. หลัง เช่น โจนบหลยวโกรยเกรง ท่านข้า. (ยวนพ่าย), อกกระอุกรยมโกรย กระด้าง. (ทวาทศมาส). (ข.).

โก: พี่
ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กร: ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

สถานการณ์ตอนนี้ของโชซอนแตกต่างจากโกรยอพ่ะย่ะค่ะ

หากไม่เป็นเช่นนั้น โชซอนจะเป็นเหมือนราชวงศ์โกรยอ

ฉันชอบเขา เพราะเขามีอะไรให้ฉันกอบโกรย พอใจหรือยัง ?

ข้าเห็นทหารของเราต่อสู้เพื่อโกรยอด้วยชีวิต

ทำไมเจ้าไม่ร้องเพลงโกรยอที่เจ้าชอบ ให้ฟังข้าหน่อยล่ะ