โง่งม คือ

สัทอักษรสากล: [ngō]การออกเสียง:

โง: ก. ยก (ใช้แก่หัว) เช่น โงหัวไม่ขึ้น.
โง่: ว. เขลา, ไม่ฉลาด, ไม่รู้.
ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
งม: ก. ดำน้ำลงไปคลำหาของ, คลำหาของในน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า งุ่มง่าม, ชักช้า, เช่น มัวไปงมอยู่ที่ไหน.
ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

โอ้นี่คือความโง่งมของกระหม่อมเองที่ได้ลืมไปว่า

ความรักที่โง่งมของฉัน คงพูดออกมาเป็นคำพูดไม่ได้

และเรียกเขาว่าเป็นคนโง่งมที่แสนชั่ว และคนไร้สมอง

เธอแค่พวกดูดีแต่ภายนอก จริงๆเธอโง่งมงายที่สุด

ดีจริงๆ เจ้านี่โง่งมเหมือนคนตาบอดเสียจริงๆ