โชค คือ

สัทอักษรสากล: [chōk]การออกเสียง:

น. สิ่งที่นำผลมาให้โดยคาดหมายได้ยาก เช่น โชคดี โชคร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่น นายแดงเป็นคนมีโชค.

ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
ชค: ชะคะ- ( แบบ ) น. แผ่นดิน เช่น ชคสัตว์ ว่า สัตว์ที่อาศัยแผ่นดิน. ( ป. , ส. ).
ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ข้ารู้สึกเสียใจที่ได้รู้ในโชคชะตาของแม่ของเจ้า

คุณโชคดีแล้วที่เขาไม่ทำให้คุณเดี้ยงไปตลอดชีวิต

คือ เดฟลินกับผมกำลังจะแยกทางกัน ซึ่งโชคดีที่ว่า ..

เธอคิดว่าที่เธอถูกจับไม่ได้เป็นเรื่องโชคดีหรือ

โชคดีที่ห้วหน้ากวอนมีสายตาที่ยาวไกลในเรื่องนี้