โด่เด่ คือ

สัทอักษรสากล: [dō dē]การออกเสียง:

โด: ดู ชะโด .
โด่: ว. ใช้ประกอบคำกริยาบางคำเพื่อเน้นความหมายว่า ตรงขึ้นไป หรือเด่นตำตาอยู่ เช่น นั่งหัวโด่ ตั้งโด่.
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
เด: ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
เด่: ว. ใช้ประกอบคำกริยาบางคำเพื่อเน้นความหมายว่า ตรง เช่น ชี้เด่ ตั้งเด่.

พวกนั้นมันโด่เด่บ้างรึเปล่า ตอนที่ปล้ำกับเธอ

ไอ้จ้อนของนายเบรเมล บ๊ะรึ่มฮึ่ม แข็งโป๊กโด่เด่เลยพับผ่า !

เจ้าจะพบแต่หัวตั้งโด่เด่