โบย คือ

สัทอักษรสากล: [bōi]การออกเสียง:

โบ: น. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. ( อ. bow).
บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

คนที่ต้องถูกโบยเป็นคนที่กล่าวหานายของตนเองหรือ

แม่ทับโบยอนที่พระองค์ทรงประหารชีวิตเมื่อคืนนี้

ผมจะทำให้สิทธิ์ความเป็นแม่ โบยบินไปอย่างรวดเร็ว

ดูซิ ถูกโบยแล้วยังจะกล้าพูดอย่างนี้อีกหรือเปล่า

นายก็รู้ มันไม่ปรกติ เรื่องอารมณ์ที่โบยบินของฉัน