โบว์ คือ

โบ: น. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. ( อ. bow).
บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
์: ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

แต่บังเอิญวันนี้เป็นวันโบว์ลิ่ง ไม่เป็นไรนะครับ

ตอนอมนกเขาผู้ชายที่กำลังอึ ในห้องน้ำลานโบว์ลิ่ง

เจมส์ได้รับโบว์สีแดงในงาน แสดงวิทยาศาสตร์วันนี้

บริค โลโก้ซูเปอร์โบว์นั่น เซริฟหรือแซนเซอริฟกัน

ใช่ ฉันเคยซ่อนของ ไว้ในถ้วยรางวัลโบว์ลิ่งของแม่