ใฝ่หา คือ
สัทอักษรสากล: [fai hā]การออกเสียง: ใฝ่หา การใช้"ใฝ่หา" อังกฤษ
- มุ่ง
หวัง
ใคร่
ใฝ่
- ใฝ่: ก. มุ่ง, หวัง, ใคร่, ผูกพัน.
- ฝ: พยัญชนะตัวที่ ๒๙ นับเป็นพวกอักษรสูง.
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หา: ๑ ก. มุ่งพบ, พบ, เช่น ไปหาหมอ เพื่อนมาหา; เยี่ยม, เยี่ยมเยียน, เช่น เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย; ฟ้อง, กล่าวโทษ, เช่น