ไทม์ คือ

ไท: ๑ ( โบ ) น. ไทย เช่น ปีโถะหนไทกัดเหมา. ( จารึกสยาม ). ๒ น. ผู้เป็นใหญ่.
ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
ทม: ทบวงมหาวิทยาลัย
ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
์: ผู้สมรู้ร่วมคิด คําศัพท์เฉพาะทาง ซึ่งสมรู้ร่วมคิด เครื่องประดับตามสมัยนิยม ซึ่งเป็นส่วนเพิ่มเติม

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ซุปเปอร์อ๊โร่ไทม์ มา ชาบาดูบี้ กันต่อคราวหน้าน่ะ

พวกเค้ายังไม่ได้รับเงินค่างานพาร์ทไทม์หน่ะครับ

เขาเป็นหมอพาร์ท-ไทม์เพียงคนเดียวของโรงพยาบาลนี้

วันนี้คุณต้องไปทำงานพาร์ทไทม์ที่ร้านเบียร์มั๊ย

ฉันเคยได้ยินว่าเขาทำงานพาร์ทไทม์ให้พวกนั้นด้วย