ไม่เหลือ คือ
สัทอักษรสากล: [mai leūa]การออกเสียง: ไม่เหลือ การใช้"ไม่เหลือ" อังกฤษ
- หมด
เกลี้ยง
เรียบ
- ไม่: ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- เห: ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
- เหลือ: เหฺลือ ก. เกิน, เกินต้องการ, มาก, มากเกิน; ยังอยู่, ค้างอยู่, ยังไม่หมด.
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
- ลือ: ก. พูดกันทั่วไป แต่ยังไม่มีอะไรยืนยันได้แน่นอน เช่น เขาลือว่าจะเกิดเหตุที่ท่าน้ำ, (โบราณ ใช้ ฦๅ). ( ข. ).
- อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "ไม่เหมาะแก่โอกาส" คือ
- "ไม่เหมือนกัน" คือ
- "ไม่เหมือนกันบนสองข้างของเส้นกลาง" คือ
- "ไม่เหมือนกันอย่างมาก" คือ
- "ไม่เหมือนอะไรสักอย่าง" คือ
- "ไม่เหลือบ่ากว่าแรง" คือ
- "ไม่เหลือมือ" คือ
- "ไม่เหลือเวลาอีกแล้ว" คือ
- "ไม่เห็น" คือ
- "ไม่เหมือนกันอย่างมาก" คือ
- "ไม่เหมือนอะไรสักอย่าง" คือ
- "ไม่เหลือบ่ากว่าแรง" คือ
- "ไม่เหลือมือ" คือ