คนหน้าขาว การใช้
ประโยค
- เจ้าคนหน้าขาวนั่นเป็นคนที่ฆ่าอาจารย์
- คนหน้าขาวก็มักจะมีหน้าขาวเสมอ
- เบียร์เป็นนักแสดงละครใบ้ ทำให้มีพื้นฐานการใช้ร่างกายในการแสดงที่ดี โดยร่ำเรียนจาก คนหน้าขาว และร่วมมีงานแสดงกับกลุ่มคนหน้าขาวหลายครั้ง ที่โดดเด่นคือ พระจันทร์สีส้ม อมชมพู และยังเคยฝึดก บุโต มาด้วย
- เบียร์เป็นนักแสดงละครใบ้ ทำให้มีพื้นฐานการใช้ร่างกายในการแสดงที่ดี โดยร่ำเรียนจาก คนหน้าขาว และร่วมมีงานแสดงกับกลุ่มคนหน้าขาวหลายครั้ง ที่โดดเด่นคือ พระจันทร์สีส้ม อมชมพู และยังเคยฝึดก บุโต มาด้วย
คำอื่น ๆ
- "คนสําคัญ" การใช้
- "คนหงุดหงิด" การใช้
- "คนหนีทหาร" การใช้
- "คนหนีหนี้" การใช้
- "คนหนึ่ง" การใช้
- "คนหนึ่งคนใด" การใช้
- "คนหนุนหลัง" การใช้
- "คนหนุ่ม" การใช้
- "คนหนุ่มคนสาว" การใช้
- "คนหนุ่มสาว" การใช้
- "คนหน้าด้าน" การใช้
- "คนหน้าเลือด" การใช้
- "คนหน้าไหว้หลังหลอก" การใช้
- "คนหมกมุ่น" การใช้
- "คนหมดตัว" การใช้
- "คนหมดแรง" การใช้
- "คนหมู่บ้าน" การใช้
- "คนหยอด" การใช้
- "คนหยาบคาย" การใช้