伤暮 การใช้

ประโยค

1. 一悲一喜一思虑，一纵一劳形蠹弊，朝伤暮损迷不知。
2. ”唐刘长卿《吴中闻潼关失守因奉寄淮南萧判官》诗：“一雁飞吴天，羁人伤暮律。
3. ?范缜传》：“???年二十九，?白皤然，乃作《伤暮诗》、《白?咏》以自嗟。
4. 这件书迹写於五十四岁（一六五一），一夜醉饮西子湖，有佳人侍候笔砚，在十六幅描写隐居雅趣的画前，题诗抒发感时伤暮的心境。
5. 怀才不遇的痛苦无时无刻地煎熬着他，使他未老先衰，在二十九岁时就已白发皤然，遂写下了《伤暮诗》、《白发咏》，以抒发内心的愤愤不平，寄托自己不屈服厄运的志向。

คำอื่น ๆ

1. "伤愤" การใช้
2. "伤折" การใช้
3. "伤挫" การใช้
4. "伤损" การใช้
5. "伤教败俗" การใช้
6. "伤时" การใช้
7. "伤时感事" การใช้
8. "伤春" การใช้
9. "伤春悲秋" การใช้
10. "伤暑" การใช้
11. "伤枯" การใช้
12. "伤楚" การใช้
13. "伤残" การใช้
14. "伤残人" การใช้
15. "伤殒" การใช้
16. "伤殴" การใช้
17. "伤气" การใช้
18. "伤水" การใช้
19. "伤沮" การใช้