儒懦 การใช้

ประโยค

1. 性甚儒懦，似不能言，及临机答难，酬报如响。
2. 《北齐书?儒林传?权会》：“性甚儒懦，似不能言；及临机答难，酬报如响。
3. ”清焦循《神风荡寇后记》：“尝恸李胡两公之死，自恨儒懦，不能执殳从王事。
4. 而从桓、灵二帝起，因儒懦无能而听信谗言，反而使忠诚志士相继遭到陷害，导致朝政十分散乱。

คำอื่น ๆ

1. "儒家" การใช้
2. "儒家经书" การใช้
3. "儒将" การใช้
4. "儒巾" การใช้
5. "儒帅" การใช้
6. "儒师" การใช้
7. "儒席" การใช้
8. "儒庠" การใช้
9. "儒弱" การใช้
10. "儒彦" การใช้
11. "儒户" การใช้
12. "儒效" การใช้
13. "儒教" การใช้
14. "儒服" การใช้
15. "儒术" การใช้
16. "儒林" การใช้
17. "儒柔" การใช้
18. "儒棋" การใช้
19. "儒流" การใช้