×

惬服 การใช้

ประโยค

  1. 弘冀、元宗长子,故唐之末,民间相传谶曰:东海鲤鱼飞上天,而烈祖果育于徐氏,因信符谶,又有谶曰:有一真人在冀州,开口张弓向左边,元宗欲其子应之,乃名之曰弘冀,初封东平公,徙王南昌,元宗嗣位,以弟景遂为兵马元帅,景达为副元帅,誓于烈祖梓宫前,约兄弟相传,而出弘冀留守东都,及景遂为太弟,又徙镇润州,封燕王,弘冀为人沉厚寡言,周师陷广陵,吴越亦攻我常州,元宗念弘冀尚少,不习军旅事,遣使召还都,部将赵铎曰:王虽富于春秋,然元帅之重,众心所恃,忽弃其师而归,则部下必乱,归欲何之,弘冀善其言,闻于元宗,即日大为战守之备,部分诸将,皆惬服士心,元宗使龙武都虞侯柴克宏,右卫将军陆孟俊,救常州,至润州,枢密使副使李徵古,白以神卫统军朱匡业代克宏归,弘冀察克洪有才略,谓曰:君第前战,吾当拒守,表言克宏决可破贼,常州危在旦暮,临敌易将,兵家所忌,臣请以身保其功。

คำอื่น ๆ

  1. "惫懒" การใช้
  2. "惬" การใช้
  3. "惬当" การใช้
  4. "惬心" การใช้
  5. "惬心贵当" การใช้
  6. "惬志" การใช้
  7. "惬怀" การใช้
  8. "惬情" การใช้
  9. "惬惬" การใช้
  10. "惬意" การใช้
  11. "惬望" การใช้
  12. "惬气" การใช้
  13. "惬洽" การใช้
  14. "惬然" การใช้
  15. "惬素" การใช้
  16. "惬适" การใช้
  17. "惭" การใช้
  18. "惭凫企鹤" การใช้
  19. "惭怍" การใช้
ไซต์เดสก์ท็อป

สงวนลิขสิทธิ์ © 2023 WordTech