相迕 การใช้

ประโยค

1. 初至，与崇纶意相迕。
2. 王甫时出,与蕃相迕。
3. 视人君相迕，是乃礼所谓傲慢；傲慢则无礼，无礼则不臣，不臣则犯罪，犯罪则陷不测矣。
4. 至书以《圣贤群辅》为名，而鲁三桓、郑七穆、晋六卿、魏四友以及仕莽之唐林、唐遵，叛晋之王敦，并列简编，名实相迕，理乖风教，亦决非潜之所为。
5. ”加之“南巡时须演新剧，而时已匆促，乃延名流数十辈，使撰《雷峰塔传奇》，然又恐伶人之不习也，乃即用旧曲腔拍，以取演唱之便利，若歌者偶忘曲文，亦可因依旧曲，含混致之，不至与笛板相迕。

คำอื่น ๆ

1. "相距" การใช้
2. "相跟" การใช้
3. "相踵" การใช้
4. "相轧" การใช้
5. "相轮" การใช้
6. "相轻" การใช้
7. "相辅相成" การใช้
8. "相辅而行" การใช้
9. "相过" การใช้
10. "相近" การใช้
11. "相违" การใช้
12. "相连" การใช้
13. "相迹" การใช้
14. "相通" การใช้
15. "相逢" การใช้
16. "相逢恨晚" การใช้
17. "相逢狭路" การใช้
18. "相遇" การใช้
19. "相邦" การใช้