纵情遂欲 การใช้

ประโยค

1. ?昭帝纪》：“纵情遂欲，不顾礼度；出入游放，不拘仪禁。
2. 【出处】汉?荀悦《汉纪?昭帝纪十六》：“亲用谗邪，放逐忠贤，纵情遂欲，不顾礼度。

คำอื่น ๆ

1. "纵广" การใช้
2. "纵弛" การใช้
3. "纵得" การใช้
4. "纵心" การใช้
5. "纵性" การใช้
6. "纵恣" การใช้
7. "纵恶" การใช้
8. "纵情" การใช้
9. "纵情享受" การใช้
10. "纵情欢乐" การใช้
11. "纵情酒色" การใช้
12. "纵意" การใช้
13. "纵掠" การใช้
14. "纵放" การใช้
15. "纵敌" การใช้
16. "纵断面" การใช้
17. "纵暴" การใช้
18. "纵曲枉直" การใช้
19. "纵替" การใช้