迷瞀 การใช้

ประโยค

1. 辗转迷瞀，几於不可究诘。
2. ”清顾炎武《孝陵图》诗：“一一费搜寻，涉目仍迷瞀。
3. 《后汉书?宦者传论》：“然真邪并行，情貌相越，故能回惑昏幼，迷瞀视听。
4. 癫病痰火一时忽动，阴阳相争，亦若狂之状，狂病痰火经久煎熬，神魂迷瞀，亦兼癫之状，此癫狂之形势宜辨。

คำอื่น ๆ

1. "迷漫" การใช้
2. "迷漾" การใช้
3. "迷澌" การใช้
4. "迷烟" การใช้
5. "迷狂" การใช้
6. "迷疑" การใช้
7. "迷瘴" การใช้
8. "迷真" การใช้
9. "迷眼" การใช้
10. "迷着" การใช้
11. "迷瞪" การใช้
12. "迷离" การใช้
13. "迷离徜恍" การใช้
14. "迷离恍惚" การใช้
15. "迷离惝恍" การใช้
16. "迷离扑朔" การใช้
17. "迷空" การใช้
18. "迷窍" การใช้
19. "迷童" การใช้