隽婉 การใช้

ประโยค

1. ”仪干秀削，读书如夙成，吐辞隽婉，常倾座人，人皆礼敬之。
2. 清王世贞《艺苑卮言》卷六：“又‘古寺频来僧尽老，重阳欲近蟹争肥’，无论体裁，俱隽婉有味。
3. 《那一晚》用隽婉、纤丽的笔调向读者敞开自己内心世界，我们可以感到作者是如何轻溯这虽已过去但仍萦绕在心的神圣、纯洁的精神边境。
4. 他那奇变多姿的梅谱中，既有枝干虬曲、苍劲挺拔、铁骨玉肌的老梅，又有轻曼典雅、秀劲隽婉、生意盎然的新枝，或疏而娇，或繁而密，或老而媚，或清而健。

คำอื่น ๆ

1. "隼集陈庭" การใช้
2. "隽" การใช้
3. "隽乘" การใช้
4. "隽俗" การใช้
5. "隽品" การใช้
6. "隽哲" การใช้
7. "隽器" การใช้
8. "隽壮" การใช้
9. "隽声" การใช้
10. "隽妙" การใช้
11. "隽彦" การใช้
12. "隽德" การใช้
13. "隽才" การใช้
14. "隽敏" การใช้
15. "隽望" การใช้
16. "隽楚" การใช้
17. "隽永" การใช้
18. "隽洁" การใช้
19. "隽爽" การใช้