เลอะเลือน คือ
ประโยค
- สมองเจ้าเริ่มจะเลอะเลือนแล้วหรือไง ถึงได้คิดอะไรเน่าๆออกมา
- หวังว่าหัวสมองพ่อคงยังไม่เลอะเลือนนะ
- ยานของฉันคงตกแรงมากจนความจำเลอะเลือน
- " ยานของผมคงตกแรงมากจนความจำเลอะเลือน "
- สงสัยคุณย่าจะเลอะเลือนไปแล้วนะเนี่ย
- เม็ดสีแน่น คมชัด ไม่เลอะเลือนง่าย
- แล้วจะให้ข้าเลอะเลือนได้อย่างไร ?
- และไม่มีรอยเลอะเลือนแม้แต่น้อย
- ตาเค้าแก่แล้วก็เลอะเลือนแล้วฮะ
- นี่คงคิดว่าเงินแก้ปัญหาคุณได้ คุณนี่เป็นคนแก่ที่เลอะเลือนไปแล้วแน่ๆ