สะอื้น คือ
ประโยค
- ทิมสะอึกสะอื้นเป็นปรัชญาของ ฟิสิกส์
- ตอนเธอสองขวบครึ่ง เธอจะสะอึกสะอื้น
- นั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ข้างฉัน
- และเจ้าจะร้องไห้สะอื้นจนหยุดไปเอง
- เฮย ปากร้องไห้สะอึกสะอื้นเปิด ขึ้น !
- ดั่งน้ำพุที่สะอื้นตามจังหวะของมัน
- ฉันคิดว่าแกจะยืนอยู่ที่นี่ และร้องไห้สะอึกสะอื้นเหมือนเด็กซะอีก
- แต่พูดไม่ออกเวลาสะอื้นอยู่แบบนี้
- อย่าสะอื้นเมื่อชะตากรรมของตัวเอง
- บ้างก็ซบสะอื้น ... และบ้างก็รื่นเริง