กริยา คือ

• กฺริยา, กะริยา
  (ไว) น. คำที่แสดงอาการของนามหรือสรรพนาม. (ส. กฺริยา; ป. กิริยา).

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• กระยา    น. เครื่อง, สิ่งของ, เครื่องกิน, เช่น เทียนธูปแลประทีปชวาลา เครื่องโภชนกระยา สังเวยประดับทุกพรรณ. (ดุษฎีสังเวยกล่อมช้างของเก่า ครั้งกรุงเก่า), เขียนเป็น กรยา ก็มี เช่น พระไพรดมานโฉม นุบพิตรแลงผอง มน
• กริยาช่วย    กริยานุเคราะห์
• กริยาวลี    n. กลุ่มคำของคำกริยาแต่ยังไม่เป็นประโยคสมบูรณ์ ตัวอย่างการใช้: นักภาษาศาตร์เก็บข้อมูลภาษาที่เป็นข้อความง่ายๆ เช่น นามวลี กริยาวลี อนุประโยคประเภทต่างๆ ประโยคลักษณะต่างๆ เป็นต้นหลัง
• กรุงริยาด    เมืองหลวงประเทศซาอุดีอาระเบีย
• กรูซิยา    จอร์เจียน
• คำกริยา    n. หมวดคำประเภทหนึ่ง ที่แสดงอาการกริยาต่างๆ ตัวอย่างการใช้: ในทางไวยากรณ์มีคำอยู่ 8 ประเภท คือ คำนาม คำสรรพนาม คำคุณศัพท์ คำกริยา คำกริยาวิเศษณ์ คำบุพบท คำสันธาน และ คำอุทาน clf.: ค
• คํากริยา    กริยา กิริยา ภาคแสดงของประโยค
• อยากรู้    ต้องการรู้ ใคร่รู้ อยากทราบ อยากรู้อยากเห็น
• ไม่มีกริยา    ซึ่งมีมารยาทเลว ไม่ประณีต ไม่มีมาร-ยาท ไม่สุภาพ
• กริยาสกรรม    n. คำกริยาที่ต้องมีกรรมมารับ
• กริยาอกรรม    n. คำกริยาที่ไม่ต้องมีกรรมมารับ
• สกรรมกริยา    สะกำกฺริยา, สะกำกะริยา (ไว) น. กริยาที่มีกรรมหรือผู้ถูกกระทำมารับ เช่น ดื่มน้ำ เตะฟุตบอล.

• ปฏิกริยาตอบโต้พวกนั้น จะซาลงหลังจากผ่านไปซักพัก
• มาโฮะไม่มีปฏิกริยาอะไรเลย แม้ว่าฉันจะพยายามแล้ว
• แต่นั่น หมายถึงว่า ยีสต์จะถูกบังคับให้ทำปฏิกริยา
• แถมตอนนี้ มันมีปฏิกริยาเเปลกๆ มันกำลังปล่อยรังสี
• เมื่ออิเล็กตรอนหายไป จะเกิดปฏิกริยาออกซิเดชั่น
• มันคือของเสีย ที่เกิดภายหลังปฏิกริยานิวเคลียร์
• คูรลองนึกถึงปฎิกริยาของผู้คนที่มีต่อเรื่องนี้สิ
• ฉันขอโทษด้วยที่แสดงกริยาไม่เหมาะสมต่อหน้าพวกคุณ
• มันทำให้เกิดปฎิกริยาทางไฟฟ้าทำให้ตัวเธอลอยได้
• แล้วช่วยเช็คดูด้วยว่ามีปฏิกริยาตอบสนองหรือไม่