การรวมตัวกันมากขึ้น คือ

• การพอกพูน
  การเก็บสะสม
  การเพิ่มจํานวนมากขึ้น

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การรวม     การหลอม การรวบรวม การประกอบขึ้นเป็นหน่วย การบวก การรวบรัด ข้อโต้แย้งสรุป ผลบวก ผลรวม การผนวก การเติม การเพิ่ม การเพิ่มเติม การเสริม
• การรวมตัว     ฝูงชน กลุ่มคน การผสม การชุมนุม การรวมกลุ่ม การจับกลุ่ม การผนวก การรวบรวม การรวมตัวทางพันธุกรรม
• การรวมตัวกัน     การรวมกัน กระบวนการรวมตัว การรวมเข้าเป็นบริษัท การประชุม การชุมนุม การเดินขบวน
• รวม     ก. บวกเข้าด้วยกัน, ผสมเข้าด้วยกัน, เช่น รวมคะแนน รวมเงิน, เข้าร่วมกัน, คละปนกัน, เช่น รวมกันเราอยู่ แยกกันเราตาย อยู่รวมกัน, ผนึกเข้าด้วยกัน เช่น
• รวมตัว     v. เข้าด้วยกันเป็นกลุ่ม, ร่วมชุมนุมกัน , , , ชื่อพ้อง: รวมกลุ่ม ตัวอย่างการใช้: เราต้องจัดการไม่ให้พวกมันรวมตัวกันได้
• รวมตัวกัน     รวมกันเป็นหนึ่งเดียว รวมกลุ่มกัน ชุมนุมกัน เข้าร่วมเป็นกลุ่มเดียวกัน รวมเป็นหนึ่งเดียว รวมกัน เชื่อมต่อกัน รวมเป็นหน่วยเดียวกัน ออกัน จับตัว เป็นตัว
• มต     มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• วก     ก. หักเลี้ยวกลับ เช่น รถเลยที่หมายแล้ววกกลับ, ในบทกลอนใช้แผลงเป็น พก ก็มี.
• กัน     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• นม     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.
• มากขึ้น     เพิ่มขึ้น เยอะขึ้น ยังสูง สูงขึ้น เจริญขึ้น ขึ้น ปะทุขึ้น รุนแรงขึ้น แผ่ขยาย กว้างออก ยืดออก เพิ่มมากขึ้น มากกว่า เพิ่ม ทวี ทวีคูณ พอกพูน เพิ่มพูน
• ขึ้น     ๑ ก. ไปสู่เบื้องบน เบื้องสูง หรือ เบื้องหน้า, ไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับลง; เพิ่มหรือทำให้เพิ่ม เช่น ขึ้นราคา ขึ้นภาษี ราคาขึ้น ภาษีขึ้น;