การรุมโทรม คือ

• การขืนใจ
  การข่มขืน
  การปลุกปล้ํา
  การลงแขก
  การเรียงคิว

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• รุ     ก. ระบายสิ่งที่ไม่ต้องการออกไป เช่น บริษัทรุคนงานเก่าออก พี่รุเสื้อผ้าให้น้อง.
• รุม     ๑ ก. อาการที่คนหลายคนหรือสัตว์หลายตัวรวมกันเข้ามาทำอย่างใดอย่างหนึ่งแก่ผู้หนึ่งหรือสิ่งหนึ่งอย่างไม่มีระเบียบ เช่น รุมตี รุมด่า
• รุมโทรม     ลงแขก โทรมหญิง เรียงคิวขืนใจ เรียงคิวข่มขืน
• โท     ว. สอง, ชั้นที่ ๒ (ใช้เกี่ยวกับลำดับชั้นหรือขั้นของยศ ตำแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ต่ำกว่าเอก สูงกว่าตรี) เช่น ร้อยโท ข้าราชการชั้นโท ปริญญาโท;
• โทร     โทระ- ว. คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า ไกล.
• โทรม     โซม ก. เสื่อมสภาพเดิม เช่น เรือนหลังนี้โทรมมาก ปีนี้ดูโทรมลงไปมาก ไฟโทรมแล้ว ผักโทรม; ทำให้ยอบลง เช่น โทรมหญ้า.
• ทร     ทอระ- คำอุปสรรค แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, น้อย, ไม่มี, เช่น ทรชน ทรลักษณ์ ทรพล. ( ป. ทุ, ทุรฺ; ส. ทุสฺ).
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• การเสื่อมโทรม    การถดถอย การเสื่อม การแย่ลง
• การเสื่อมโทรมของทรัพยากร    การใช้ทรัพยากรเกินขีดจํากัด
• เสื่อมโทรม    ก. เลวลง, มีฐานะตกต่ำกว่าเดิม, เช่น ภาวะเศรษฐกิจกำลังเสื่อมโทรม.
• การเสื่อมโทรมของสิ่งแวดล้อม    การเสื่อมสภาพของสิ่งแวดล้อม
• การทําให้ทรุดโทรม    การทําให้อ่อนเพลียหรืออ่อนกําลัง