คนวายร้าย คือ

• คนพาล
  คนเลว
  คนเสเพล

• คน     ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
• นว     นะวะ- ว. เก้า, จำนวน ๙, (ใช้เป็นคำหน้าสมาส). ( ป. ; ส. นวนฺ).
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาย     ๑ ก. ค่อยสิ้นไปตามคราวหรือกำหนดอายุเวลา เช่น มะม่วงวาย ตลาดวาย หัวใจวาย. ๒ ก. ตี เช่น วายทรวง. ( ข. ).
• วายร้าย     ว. เหลือร้าย, ชั่วช้านัก.
• ร้า     ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
• ร้าย     ว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น.
• คนป้ายร้าย    ผู้กระจายเรื่องอื้อฉาว ผู้นินทา
• คนถ่ายรูป    ช่างถ่ายรูป ช่างภาพ
• วุ่นวาย    ก. เอาเป็นธุระมากเกินไป เช่น เขาชอบเข้าไปวุ่นวายกับเรื่องของคนอื่น ไม่ต้องเตรียมอะไรมากหรอก อย่าวุ่นวายไปเลย; ไม่สงบ เช่น บ้านเมืองวุ่นวายเกิดจลาจลไปทุกหนทุกแห่ง. น. ความไม่สงบ เช่น เกิดวุ่นวายไปทั่
• ชุลมุนวุ่นวาย    พัลวัน สับสน อุตลุด ก่อการจลาจล โจมตีอย่างรุนแรง
• ฝูงชนวุ่นวาย    ฝูงชนที่กําลังสับสนอลหม่าน
• สับสนวุ่นวาย    v. ยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบทำให้เกิดความไม่สงบขึ้นได้ ชื่อพ้อง: ระส่ำระสาย, ยุ่งเหยิง, วุ่นวาย, ยุ่งวุ่นวาย ตัวอย่างการใช้: เหตุการณ์ชักจะสับสนวุ่นวายไปหมดแล้ว ถ้ายังไม่รีบแต่งตั้งหัวหน้า
• ซึ่งวุ่นวาย    ซึ่งสับสน ซึ่งยุ่งเหยิง ซึ่งระส่ําระสาย ซึ่งไม่เป็นระบบ ซึ่งไม่เป็นระเบียบ
• ทําวุ่นวาย    สับสน ทําผิดพลาด ทําให้ยุ่งเหยิง