คำพูดที่เคยชิน คือ

• คำธรรมดา ๆ
  คำสนทนา

• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• คำพูด     วาจา คติพจน์ คำบอก คำเล่าลือ วิธีการพูด สำนวน สำนวนโวหาร
• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ที่     น. แหล่ง, ถิ่น, เช่น ที่ประกอบอาชีพ ที่ทำมาหากิน, สถานที่ เช่น ที่ประชุม ที่พัก, ตำแหน่งที่ เช่น เอาแว่นวางไว้ที่โต๊ะ; ที่ดิน เช่น ซื้อที่ ขายที่
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• เค     โพแทสเซียม ตัวเค
• เคย     ๑ เคย น. ชื่อสัตว์ทะเลหลายชนิดหลายสกุล มี ๒ วงศ์ ได้แก่ วงศ์ Mysidae เช่น เคยตาดำ ( Mesopodopsis orientalis ) ในอันดับ Mysidacea และวงศ์
• เคยชิน     v. เป็นปกติ, เป็นประจำ, เป็นนิสัย, เป็นกิจวัตร , ตัวอย่างการใช้: เขาเคยชินกับการเป็นพี่ที่ต้องปกป้องดูแลน้องๆ
• ชิ     อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น.
• ชิน     ชินะ-, ชินนะ- น. ผู้ชนะ, พระพุทธเจ้า, ใช้ประกอบกับคำอื่นเป็น ชินวร ชิเนนทร์ หมายความว่า พระพุทธเจ้า. ( ป. , ส. ). ๑ น. โลหะเจือชนิดหนึ่ง
• ไม่เคยชิน    แปลกหน้า ไม่คุ้นเคย ไม่ชิน ผิดตา ผิดแปลก แปลกถิ่น ไม่เคยมาก่อน
• ทำให้เคยชิน    ทำให้คุ้นเคย ทำให้รอบรู้ ทำให้รู้จัก
• ทําให้เคยชิน    ทําให้คุ้นเคย ทําให้รู้จัก ทําให้กลายเป็นนิสัย ทําให้เคยตัว