ดินสอเทียน คือ

• ดินสอขี้ผึ้ง
  ดินสอชอล์ค
  ดินสอสี
  ภาพที่เขียนด้วยดินสอดังกล่าว

• ดิน     ๑ น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม, วัตถุธาตุของพื้นโลกที่ใช้สำหรับปลูกพืชผลหรือปั้นสิ่งต่าง ๆ เป็นต้น; แผ่นดิน เช่น
• ดินสอ     น. เครื่องเขียนอย่างหนึ่ง ทำด้วยวัตถุต่าง ๆ ชนิดที่ไส้ทำด้วยแกรไฟต์ผสมดินเหนียว มีไม้หุ้ม เรียกว่า ดินสอ หรือ ดินสอดำ, ถ้าทำจากหินชนวน เรียกว่า
• สอ     ๑ ว. ขาว เช่น ดินสอพอง. ( เทียบ เขมร ส ว่า ขาว). ๒ ว. ประดังกัน เช่น วิ่งสอกันมารับหน้า, หลั่งออกมาออ ในคำว่า น้ำลายสอ. ๓ น. คอ. ( ข.
• เท     ก. ตะแคงหรือเอียงภาชนะเพื่อให้สิ่งที่อยู่ในนั้นไหลลงไปหรือออกไป เช่น เทน้ำ เทขยะ, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ฝนตกลงมามาก ๆ
• เทียน     ๑ น. เครื่องตามไฟที่ฟั่นที่หล่อด้วยขี้ผึ้งหรือไขเป็นต้น มีไส้อยู่ตรงใจกลาง, ลักษณนามว่า เล่ม. ๒ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Impatiens balsamina
• ที     ๑ น. ครั้ง, คราว, หน, เช่น ทีละน้อย ทีละคน; ใช้เป็นลักษณนามบอกจำนวนครั้ง เช่น เฆี่ยน ๓ ที นาฬิกาตี ๕ ที. ๒ น. ท่าทาง, ชั้นเชิง, โอกาส, เช่น
• ดินสอเขียนขอบตา    ดินสอเขี้ยวคิ้ว
• ดินสอเขียนคิ้วหรือหนังตา    คนเขียนหรือลากเส้น ที่บุรอง ผู้ผลิตเครื่องบุรองหรือเครื่องซับใน ผ้าซับใน สายเดินเรือสมุทร
• ดินสอเขี้ยวคิ้ว    ดินสอเขียนขอบตา
• ดินสอสี    ดินสอขี้ผึ้ง ดินสอชอล์ค ดินสอเทียน ภาพที่เขียนด้วยดินสอดังกล่าว ชอล์กสี
• เขียนดินสอ    ลากดินสอ เขียนด้วยดินสอ
• ขล้อเทียน    ขฺล้อ- น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Anogeissus rivularis (Gagnep.) O. Lec. ในวงศ์ Combretaceae ใบเล็กลักษณะคล้ายใบทับทิม กิ่งมักเรียวและย้อย ช่อดอกและผลเป็นกระจุกกลม, คร่อเทียน ก็เรียก.
• คร่อเทียน    ดู ขล้อเทียน.
• ดินสอถ่าน    ดินสอที่ทําจากถ่าน
• สอบข้อเขียน    ก. สอบความรู้โดยให้ผู้สอบเขียนคำตอบลงในกระดาษ.