ตะกั่วแดง คือ

• น. สารประกอบประเภทออกไซด์ของตะกั่ว มีสูตร Pb₃O₄ ลักษณะเป็นผงละเอียดสีแดงเข้ม ใช้ประโยชน์ในอุตสาหกรรมทำสีทา และทำแก้ว, เสน ก็เรียก. (อ. red lead, minium).

• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• ตะกั่ว     น. แร่จำพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; ( โบ ) ดีบุก เช่น
• แด     ( กลอน ) น. ใจ.
• แดง     ๑ ว. สีอย่างสีเลือดหรือสีชาด, ใช้ประกอบสิ่งต่าง ๆ บางอย่างโดยอนุโลมตามลักษณะสี เป็นชื่อเรียกเฉพาะ เช่น มดแดง ผ้าแดง. ก.
• ดง     ๑ น. ป่าที่มีต้นไม้ใหญ่ขึ้นหนาแน่น เช่น ขึ้นเป็นดง, ที่ซึ่งมีต้นไม้อย่างใดอย่างหนึ่งขึ้นหนาแน่น เช่น ดงกล้วย,
• ตัวแดง    เงินขาดทุน
• ข้าวแดง    น. เมล็ดข้าวที่มีปลอกรำสีแดงหุ้มอยู่ร้อยละ ๒๕ ของเนื้อที่เมล็ดข้าวหรือมากกว่า.
• อาวแดง    (ถิ่น-พายัพ) น. ต้นกระเจียว. (ดู กระเจียว).
• หลักขาวแดง    หลักธง
• ตะบองแดง    (โบ) น. ตะบองอาญาสิทธิ์ สำหรับถือไปเก็บสมุนไพรเพื่อทำยาของหลวง.
• ตะไคร้แดง    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon nardus (L.) Rendle ในวงศ์ Gramineae ต้นใหญ่กว่าตะไคร้ กาบและขอบใบสีแดง กลิ่นหอม.
• ข้าวแดงแกงร้อน    (สำ) น. บุญคุณ.
• ดินเหนียวแดง    ตมทะเลสีแดง
• ถั่วแดงหลวง    ถั่วแขก ถั่วแขกเลี้อย ถั่วแฮริคอต
• แดง แดง    มีเนื้อหนังแดงที่มีสุขภาพดี แดง แดงเรื่อ

• สามารถติดตั้งในเครื่องใดก็ได้ที่ตรงตามข้อกำหนดของตะกั่วแดงที่ระบุไว้ในส่วนบนของรายชื่อนี้