น.บ. คือ
"น.บ." อังกฤษ"น.บ." จีน
- นักบิน
คนขับเครื่องบิน
นิติศาสตรบัณฑิต
นิติศาสตร์บัณฑิต
- น. เป็นคำนาม
- บ. เป็นคำบุรพบท
- นับ ก. ตรวจหรือบอกให้รู้จำนวน; ถือเอาว่า เช่น มีเงินนับเป็นน้อง มีทองนับเป็นพี่.
- บัน ๑ น. จั่ว (หน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร เรียกว่า หน้าบัน). ๒ ก. ผัน, ผิน. ๓ ก. เบา, น้อย, เช่น มัวเมาไม่บัน. (ดึกดำบรรพ์).
- บั่น ก. ตัดให้สั้น, ตัดให้เป็นท่อน ๆ.
- บั้น ๑ น. ครึ่งหนึ่งหรือตอนหนึ่งของสิ่งที่แบ่งออกเป็น ๒ ส่วนเท่า ๆ กัน เช่น บั้นต้น บั้นปลาย. สัน. ฝ่ายว่า, ส่วนว่า. ๒ น. ชื่อมาตราตวงข้าว ๒ บั้น เป็น ๑ เกวียน.
- บิน ๑ ก. ไปในอากาศด้วยกำลังปีกหรือเครื่องยนต์เป็นต้น เช่น นกบิน เครื่องบินบิน, โดยปริยายหมายถึงการไปโดยลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ขวัญบิน จานบิน; เรียกหน่อไม้ที่ขึ้นสูงจนเป็นลำ แต่ยอดยังมีกาบหุ้มอยู่แ
- บิ่น ก. แตกลิไปเล็กน้อย (ที่คม ที่แง่ หรือที่ยอด) เช่น มีดบิ่น ชามปากบิ่น. ว. บ้าอย่างหุนหันพลันแล่น, บ้าบิ่น ก็ว่า.
- บ่น ก. พูดพร่ำหรือว่ากล่าวซ้ำ ๆ ซาก ๆ; กล่าวซ้ำ ๆ กัน เช่น ท่องบ่นภาวนา.
- (สุบิน) มาจาก สุบินกุมาร โรงพิมพ์ครูสมิท บางคอแหลม จ.ศ. ๑๒๔๓
- ขี้บ่น adj. ที่ชอบพูดพร่ำหรือว่ากล่าวซ้ำๆ ซากๆ , ชื่อพ้อง: จู้จี้, จู้จี้จุกจิก ตัวอย่างการใช้: นิสัยที่ขี้ข่นของเธอจะทำให้สามีเบื่อมากขึ้นทุกวัน
- คนขี้บ่น n. ผู้ที่มักพูดพร่ำหรือว่ากล่าวซ้ำๆ ซากๆ ชื่อพ้อง: คนจู้จี้ ตัวอย่างการใช้: เธอดุด่าน้องๆ บ่อยครั้งเข้าก็เกิดความเคยชิน ทำให้เธอเลยกลายเป็นคนขี้บ่นไปโดยไม่รู้ตัว clf.: คน
- คีรีบูน น. ชื่อนกขนาดเล็กในวงศ์ Fringillidae มีหลายชนิดและหลายสี ถิ่นกำเนิดอยู่ในทวีปยุโรป กินเมล็ดพืช เป็นนกเลี้ยงใส่กรงไว้ฟังเสียงร้องซึ่งไพเราะ ที่นิยมคือ ชนิดสีเหลือง (Serinus pusillus) และชนิดสีชมพู (C
- ตีบังกั้น ก. ช่วยปกป้องและออกรับแทน.
- ที่น้ําซับ น้ําซับ น้ําซํา