ประชดชัน คือ

• ประชด
  ประเทียด
  แดกดัน

• ปร     ปะระ-, ปอระ- ว. อื่น, ใช้เป็นบทหน้าสมาส เช่น ปรปักษ์ ปรโลก. ( ป. ).
• ประ     ปฺระ ใช้เติมหน้าคำอื่นเพื่อให้คำหนักแน่นขึ้น เช่น ชิด เป็น ประชิด, ท้วง เป็น ประท้วง; คำที่แผลงมาจาก ผ เช่น ผทม เป็น ประทม แล้วแผลง ประ เป็น บรร
• ประชด     ก. แกล้งทำให้เกินควรหรือพูดแดกดันเพราะความไม่พอใจ เช่น หุงข้าวประชดหมา ปิ้งปลาประชดแมว พูดประชด, ประชดประชัน ก็ว่า, ในกลอนใช้ว่า ประทยด หรือ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ชด     ก. ทำให้ชุ่มชื่น, ใช้แทนที่เสียไป. ว. อ่อน, ช้อย, งอนอย่างงอนรถ.
• ชัน     ๑ น. ยางไม้สำหรับยาเรือเป็นต้น. ๒ ก. ยกตั้งตรง เช่น ชันขา ชันเข่า; ตั้งขึ้น เช่น ขนชัน หูชัน. ว. ตรงขึ้นไป, ไม่ลาด, เช่น ตลิ่งชัน.
• ประชดประชัน    ก. พูดหรือทำเป็นเชิงกระทบกระแทกแดกดัน.
• การประชดประชัน    การดูถูก การเย้ยหยัน การสบประมาท
• พูดประชดประชัน    พูดคลุมเครือ
• อย่างประชดประชัน    อย่างเยาะเย้ย อย่างเย้ยหยัน
• การประชด    การเสียดสี การแดกดัน
• ผู้พูดประชด    ผู้พูดคลุมเครือ
• คําพูดหรือบทความประชดประชัน    คําพูดหรือบทความล้อเลียน
• พูดหรือเขียนเรื่องประชดประชัน    พูดหรือเขียนเรื่องล้อเลียน พูดหรือเขียนเรื่องเยาะเย้ย
• ตายประชดป่าช้า    (สำ) ก. แกล้งทำหรือพูดแดกดันประชดอีกฝ่ายหนึ่ง แต่ตัวเองกลับเป็นฝ่ายเสียหายจากการทำหรือพูดนั้น.

• งั้นบางทีลูกก็ควรเรียนรู้ ที่จะโอบกอดการประชดชัน
• นายก็รู้ พยายามเข้าใจคำประชดชัน