ปอกออก คือ

• ตัดออก
  เฉือนออก
  ถลอก
  ถลอกปอกเปิก
  ลอกออก
  เปิดออก
  ปอกเปลือกออก

• ปอ     ๑ น. เส้นใยที่ทำจากเปลือกไม้บางชนิด เช่น ปอแก้ว ปอกระเจา. ๒ น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ที่เปลือกใช้ทำปอ เช่น ปอกระเจา (
• ปอก     ก. เอาเปลือกหรือสิ่งที่ห่อหุ้มออก, ถ้าเป็นผิวนอก ใช้ว่า ถลอก ก็ได้ เช่น หัวปอก พูดว่า หัวถลอก.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กอ     ๑ น. กลุ่มแห่งต้นไม้ที่เกิดจากเหง้าเดียวกัน เช่น กอหญ้า กอแขม กอไผ่, ต้นไม้ที่ขึ้นเป็นกลุ่ม เช่น กอข้าว, ใช้เข้าคู่กับคำ เหล่า ว่า เหล่ากอ
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• ปอกเปลือกออก    ลอกเปลือกออก ปอกออก
• ดึงซิปออก    รูดซิปเปิด
• ลอกออก    ถลอก ถลอกปอกเปิก ปอกออก เปิดออก ลอกคราบ เอาออก เลือกออก เลาะออก ตกสะเก็ด หลุดออกเป็นแผ่น ขูดออก ถอดออก ปอก ปอกเปลือกกล้วย
• เลือกออก    คัดเลือกออก แยกออก กลั่นกรอง คัดออก คัดเลือก ให้ออก ลอกออก เลาะออก ถอนออก เด็ดออก
• ฉีกออก    ดึงออก ฉีกขาดเป็น
• ชักออก    ลบออก หักออก
• ตักออก    ช้อนออก ฟัน ตัด ซอย ตัดทอน ทอน ผ่า ลบออก หักออก
• ถูกออก    ขัดออก
• นึกออก    ก. กลับระลึกได้.

• และสายไฟก็ถูกปอกออกแล้วด้วย
• นี่คือทั้งหมดที่ปอกออกมา