ฝึีกอาวุธ คือ

• ฝึกทหาร

• กอ     ๑ น. กลุ่มแห่งต้นไม้ที่เกิดจากเหง้าเดียวกัน เช่น กอหญ้า กอแขม กอไผ่, ต้นไม้ที่ขึ้นเป็นกลุ่ม เช่น กอข้าว, ใช้เข้าคู่กับคำ เหล่า ว่า เหล่ากอ
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาว     ( ถิ่น-อีสาน ) น. อาผู้ชาย, น้องชายของพ่อ.
• อาวุธ     -วุด น. เครื่องมือที่ใช้ในการทำร้าย ทำลาย ป้องกัน ต่อสู้ หรือฆ่า; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ใช้ปัญญาเป็นอาวุธ. ( ป.
• พกอาวุธ    v. นำอาวุธติดตัวไว้ ตัวอย่างการใช้: นักเลงโตมักพกอาวุธติดตัวไปไหนมาไหนเสมอ
• กองทัพติดอาวุธ    ชุดอาวุธ
• มีอาวุธ    ติดอาวุธ พร้อมรบ พร้อมสําหรับปฎิบัติหน้าที่ เตรียมอาวุธ
• ไร้อาวุธ    มือเปล่า ไม่มีสิ่งช่วยเหลือ ไม่สวมถุงมือ
• คลังอาวุธ    คลังสินค้า
• จับอาวุธ    v. ถืออาวุธ หรือโดยปริยายหมายถึง การลุกขึ้นมาต่อสู้ คำตรงข้าม: วางอาวุธ ตัวอย่างการใช้: ประชาชนจับอาวุธลุกฮือขึ้นต่อสู้การกดข่มขี่ข่มเหงของผู้นำเผด็จการ
• ชุดอาวุธ    กองทัพติดอาวุธ
• ติดอาวุธ    1) v. มีอาวุธประจำ คำตรงข้าม: ปลดอาวุธ ตัวอย่างการใช้: กองกำลังของเราติดอาวุธพร้อมมูล 2) adj. มีอาวุธประจำ ตัวอย่างการใช้: ชาวเซิร์บมีหน่วยติดอาวุธพร้อมจะสู้ตายราว 40,000 คน
• ลดอาวุธ    ปลดอาวุธ ขจัดอารมณ์ ทำให้ปลอดทหาร ทำให้ไร้ทหาร เอาอวัยวะป้องกันตัวออก
• หัวอาวุธ    น้ำหนักบรรทุกที่ให้รายได้หรือกำไร หัวรบ
• ไม่มีอาวุธ    ไม่มีหนาม ไม่มีเขี้ยวเล็บ ไม่ได้ติดอาวุธ