ฝ่ายข้างน้อย คือ

• ส่วนน้อย

• ฝ่า     ๑ น. พื้นของมือและเท้า, มักพูดเข้าคู่กันว่า ฝ่ามือฝ่าเท้า. ๒ ก. กล้าผ่าน (เข้าไปหรือออกมา) หรือฝืนอยู่ในที่อันตราย, ทนรับ, ทนสู้, เช่น
• ฝ่าย     น. ข้าง, พวก, ส่วน.
• ข้า     ๑ น. บ่าวไพร่, คนรับใช้. ๒ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• ข้าง     น. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง; ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย; ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้; สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น
• น้อย     ๑ ว. ตรงข้ามกับ มาก, ไม่มาก, เช่น ฝนน้อย น้ำน้อย มีเงินน้อย พูดน้อย, ตรงข้ามกับ ใหญ่, ไม่ใหญ่, เช่น ข้าราชการชั้นผู้น้อย;
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ฝ่ายข้างมาก    เสียงข้างมาก ส่วนรวม เสียงส่วนมาก
• ฝ่ายขวา    (การเมือง) น. กลุ่มที่มีอุดมคติทางการเมืองการเศรษฐกิจเป็นต้นโน้มไปทางอนุรักษนิยม.
• อย่างน่ายินดี    อย่างถูกใจ อย่างน่าพอใจ อย่างเพลิดเพลิน
• อย่างน่ายกย่อง    อย่างคุ้มค่า อย่างดีเลิศ อย่างมีค่า อย่างสมควงร อย่างสมคุณค่า
• อย่างน่าอับอาย    อย่างน่าอดสู อย่างอื้อฉาว อย่างน่าขายหน้า อย่างเสื่อมเสียชื่อเสียง
• อย่างน่าอาย    อย่างน่าละอาย อย่างน่าละอายใจ อย่างทำให้เสียชื่อเสียง
• อยู่ฝ่าย    เข้าข้าง เป็นพวกของ
• เสื้อลายขวางของนักโทษ    บั้ง ลายยาว แถบยศ
• อย่างน้อย    adv. จำนวนต่ำสุด ตัวอย่างการใช้: กุลีจีนคนหนึ่งแบกข้าวบนหลังได้อย่างน้อยสามกระสอบ